Więc gdybym zapomniała, to nie byłabym już ja, bo Ty wszedłeś we wszystkie moje rzeczy, zmieszałeś się z najdawniejszymi wspomnieniami, doszedłeś tam, gdzie nie ma jeszcze myśli, gdzie nie rodzą się nawet sny. I gdyby ktoś wydarł Cię ze mnie, zostałaby pustka, jak gdyby nigdy mnie nie było… (…) Chciałam o Tobie zapomnieć, jednak gdy patrzyłam na Błękitną Ziemię, było tak, jakbym patrzyła na Ciebie. Bo Ty jesteś wszędzie, gdzie patrzę.
— Stanisław Lem “Obłok Magellana”
Reposted from 
panimruk via 
carmenluna
skydelan
agatiszka
sternihans
rabbits
stonerr
balbi
manxx
dingens
jottos
przester
existential
silentrule
ikari
softboi
memevendor
henzelek
cajmel
dzisniezasne
boringsoup
tomash
sirhaiva